24/06/2014

Casáu cymeriadau ffuglennol

Bydd rhai Cristnogion yn dweud pethau dwl iawn am anffyddiaeth o bryd i'w gilydd, ond efallai mai un o'r dadleuon mwyaf syrffedus yw "os nad yw anffyddwyr yn credu mewn duw, pam maent yn ei gasáu cymaint?" Weithiau, fel bonws bach, dilynir hyn gan rywbeth tebyg i'r canlynol: "mae hyn yn dangos eu bod, wedi'r cwbl, yn credu yn eu calonnau, ond yn gwrthod derbyn hynny". Mae'n debyg bod gan ambell Gristion yr argraff bod anghysondeb mawr ar droed.

Mae'r ateb yn syml iawn, wrth gwrs. Mae'n berffaith bosibl casáu cymeriadau ffuglennol, yn union fel y gwnawn mor fynych wrth ddarllen nofelau neu wylio ffilmiau. A Duw'r Beibl yw'r baddie gwaethaf un. Fel y dywedodd Dawkins yn The God Delusion:
The God of the Old Testament is arguably the most unpleasant character in all fiction: jealous and proud of it; a petty, unjust, unforgiving control-freak; a vindictive, bloodthirsty ethnic cleanser; a misogynistic, homophobic, racist, infanticidal, genocidal, filicidal, pestilential, megalomaniacal, sadomasochistic, capriciously malevolent bully.
Rwy'n credu ei bod yn anodd iawn dadlau â'r dyfyniad. Dylai fod yn bwynt amlwg nad oes angen i Dduw fodoli er mwyn gallu barnu bod y disgrifiad o'r cymeriad a geir yn y Beibl yn un brawychus. Ond gan fod llawer o Gristnogion mor daer yn eu ffydd yn ei fodolaeth, a'n credu y dylem i gyd ei addoli, mae'n briodol cyfeirio at y portread ofnadwy ohono a geir yn eu hoff lyfr. Ydw, rwy'n casáu'r gormeswr mytholegol, ac mae'n beth da iawn nad yw'r fath fwystfil yn bod. Buasai byw yn y fath fydysawd yn annioddefol.
neges gan at
tagiau: , , ,

1 comment:

  1. Alwyn ap Huw11/7/14 7:18 am

    Mae 'na gwirionedd yn yr hen ddweud "y rhai sy'n curo sy'n caru". I gasáu rhywbeth mae'n rhaid buddsoddi rhywfaint o emosiwn a theimlad iddi, yn yr un modd a mae'n rhaid buddsoddi mewn cariad.

    Tybiwn bod 90% o "anghredinwyr" jyst dim yn credu a dyna fo; nid oes gyda nhw barn am grefydd gan bod crefydd yn dibwys iddynt; dydy o ddim yn effeithio ar eu bywydau, dydy o ddim yn bwysig, prin ei fod yn croesi eu meddyliau. Mae nhw'n mynd i gapel neu eglwys i ddathlu bedydd, priodas neu i goffa er mwyn parch i'r teulu heb malio dim am y geiriau na'r defod.

    Yr wyt ti, ar y llaw arall, wedi postio tua 5 post y mis am 4 mlynedd yn gwrthwynebu crefydd, yr wyt ti'n buddsoddi emosiwn i fewn i dy anffyddiaeth, difyr byddid gwybod be sy'n gyfrifol am y fath buddsoddiad!

    Rwy'n gwybod bydd y sylw yma'n cael ei ddileu, fel mae sylwadau pawb sy'n anghytuno a thi wedi eu dileu. Peth difyr ynddo'i hyn. Pam dy fod mor ansicr o dy ymrwymiad emosiynol i anffyddiaeth, dy fod yn methu goddef gwrthwynebiad iddi?

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)